آش پشت پا

               دستم برای تکان دادن خداحافظی میلرزد

               نگاه دلم پر از التماس دیدن است

               چشمهایم خیره به دنبال قدم هایت

               من پر از گریه های بدرقه ام

               بجای آب ، اشکهایم را تقدیم رفتنت میکنم

               دستهایم را به آسمان میگیرم

        تو را دعا میکنم

        خدایا... مسافری که دلم همراهش هست هر کجا میرود به سلامت بدارش.

واینکه...

سه روز بعد بساط " آش پشت پا " رو آماده کردم.

24 کاسه آش نیت کرده بودم که به وقت افطار 22 کاسه رو بین همسایه ها توزیع کردیم و دوتای آخرو خودمون خوردیم.